تکنیک عکاسی پنینگ (panning)، سوژه واضح و شارپ و پس زمینه مات و کشیده در عکس هایی با سوژه های در حال حرکت، می تواند نتایج شگفت انگیزی ایجاد کند (اگر آن را به طور کامل و بی نقص به کار گیرید… یا اگر خوش شانس باشید)، اما همچنین تکنیکی است که به تمرین زیادی برای تسلط پیدا کردن نیاز دارد.
ایده اصلی پشت پنینگ به عنوان یک تکنیک عکاسی این است که شما دوربین خود را همزمان و همراستا با سوژه متحرک حرکت می دهید و یک سوژه نسبتا واضح یا شارپ با یک پس زمینه تار به دست می آورید.
این یک حس حرکت و سرعت به عکس می دهد. این تکنیک به خصوص برای ثبت سوژه های در حال حرکت مفید است، چه یک ماشین مسابقه باشد، یک حیوان خانگی در حال دویدن، یک دوچرخه سوار و غیره.
به نظر می رسد پنینگ با سوژه های در حال حرکتی که در یک مسیر نسبتا مستقیم قرار دارند بهتر جواب می دهد، چون به شما اجازه می دهد تا پیش بینی کنید که آنها به کجا خواهند رفت. سوژه هایی که در کنار یکدیگر حرکت می کنند چالش برانگیز هستند و می توانند به عکس های شلوغ و درهم و برهم منجر شوند، چون تاری حرکتی آن می تواند بسیار نامنظم باشد.
- یک سرعت شاتر کمی آهسته تر از آنچه که معمولا استفاده می کنید، انتخاب کنید. با ۱/۳۰ ثانیه شروع کنید و سپس سرعت شاترهای آهسته تر را امتحان کنید. بسته به نور و سرعت سوژه خود، می توانید از هر چیزی بین ۱/۶۰ و ۱/۸ استفاده کنید – هرچند با سرعت شاتر آهسته تر (۱/۸) احتمالا با لرزش دوربین در بالای تاری حرکتی (motion blur) خود مواجه خواهید شد.
- خودتان را در جایی قرار دهید که هیچ کس یا هیچ چیز دیگری مانع دید شما از سوژه نباشد. همچنین پس زمینه عکس خود را نیز در نظر بگیرید. هرچند اگر اَشکال یا رنگ های حواس پرت کننده در کادر وجود داشته باشد تار خواهند شد، اما باز هم می توانند حواس پرت کننده باشند. پس زمینه های تک رنگ یا ساده معمولا بهتر از کار در می آیند.
- همانطور که سوژه نزدیک می شود، به آرامی آن را با دوربین خود دنبال کنید. برای پشتیبانی بیشتر دوربین خود اگر از یک لنز بلندتر استفاده می کنید یا کمی احساس اضطراب دارید، می توانید از یک مونوپاد یا سه پایه با یک سر چرخان استفاده کنید.
- برای به دست آوردن بهترین نتایج، احتمالا متوجه خواهید شد که باید طوری قرار گیرید که موازی با مسیر سوژه خود باشید (این کار به فوکوس کردن کمک می کند).
- اگر دوربینی با ردیابی فوکوس خودکار (auto focus tracking) دارید، می توانید با فشار دادن دکمه شاتر تا نیمه، به دوربین اجازه دهید تا کار فوکوس کردن را برای شما انجام دهد (بسته به سرعت آن و این که آیا می تواند سوژه را دنبال کند)
- اگر دوربین شما فوکوس خودکار سریعی ندارد، باید دوربین را از قبل بر روی نقطه ای که در نهایت می خواهید روی دکمه شاتر کلیک کنید، فوکوس کنید. و سپس مُد فوکوس را به حالت دستی تغییر دهید. این تضمین می کند که شما بسیار سریعتر کلیک کنید، چون لنز شما به طور مداوم برای فوکوس سوژه تقلا نمی کند.
- هنگامی که دکمه شاتر را فشردید (این کار را تا حد ممکن با ملایمت انجام دهید تا لرزش دوربین کاهش یابد)، به حرکت دادن دوربین همراه با سوژه ادامه دهید، حتی بعد از این که شنیدید عکس کامل شده است. این دنبال کردن آرام تضمین خواهد کرد که تاری حرکتی از ابتدا تا انتهای عکس شما نرم باشد.
- اگر یک دوربین دیجیتال قدیمی تر یا دوربین (کامپکت) سطح مبتدی تر دارید، می توانید با مشکل «تاخیر شاتر – Shutter lag» نیز مقابله کنید. تاخیر شاتر زمانی اتفاق می افتد که از وقتی شما دکمه شاتر را فشار می دهید تا وقتی که تصویر به طور کامل گرفته می شود، کمی تاخیر وجود دارد. اگر شما تاخیر شاتر را تجربه کردید، باید یاد بگیرید که لحظه گرفتن عکس را پیش بینی کنید و قطعا باید بعد از گرفتن عکس هم به پنینگ ادامه دهید.
هیچ قانونی در مورد پنینگ وجود ندارد و شما ممکن است دوست داشته باشید استفاده از فلاش خود را در حین عکاسی پنینگ امتحان کنید. این تکنیک فلاش با همگام سازی آهسته (slow sync flash) تنها در صورتی عمل می کند که سوژه به اندازه کافی نزدیک باشد یا فلاش شما به اندازه کافی قوی باشد تا تاثیر بگذارد – اما به متوقف یا فریز کردن بیشتر سوژه اصلی شما کمک می کند، در حالی که تاری حرکتی مورد نظر شما را به پس زمینه می دهد.
اگر شما از فلاش استفاده کردید، می توانید انواع تنظیمات را آزمایش کنید تا وقتی که عکس خوب به نظر برسد. در برخی موارد، شما احتمالا باید نیمی از قدرت فلاش خود یا یک سوم آن را بکاهید.
اگر قصد دارید پنینگ را برای اولین بار امتحان کنید، باید با یک نگرش تجربی به آن نزدیک شوید. این کار می تواند بسیار جالب و سرگرم کننده باشد، اما می تواند خسته کننده نیز باشد. اگر در یک رویداد خاص هستید که در آن سوژه های به سرعت در حال حرکت وجود دارند (مانند یک مسابقه ماشین سواری و غیره)، احتمالا می خواهید سبک عکاسی خود را با آن ترکیب کنید. تمام روز فقط از این تکنیک استفاده نکنید – در عوض عکس هایی با سرعت شاترهای سریع نیز بگیرید. به این ترتیب عکس های مختلفی خواهید گرفت و احتمالا در نهایت به جای مجموعه ای از عکس های تار غیر قابل استفاده، چند عکس مفید خواهید داشت.
اگر می خواهید پنینگ را تمرین کنید (و این چیزی است که باید آن را تمرین کنید – زیاد)، به قسمت شلوغی از شهر خود بروید و آن را بر روی ترافیک در حال عبور تمرین کنید. به این ترتیب سوژه های بی پایانی خواهید داشت.
همچنین به یاد داشته باشید که بعید است سوژه اصلی شما کاملا شارپ و فوکوس شده باشد. هدف این تکنیک به دست آوردن یک سوژه نسبتا شارپ در مقایسه با پس زمینه آن است. کمی تاری سوژه اصلی در واقع می تواند به حس حرکت در عکس بیافزاید.
نویسنده: دارن رووسه (Darren Rowse)
سهند با افتخار مدعی چاپ عکس با بالا ترین کیفیت و نازلترین قیمت در کوتاه ترین زمان می باشد.