این گزینه نیز انتخاب محبوبی در میان عکاسان حیات وحش است، هرچند من خودم هنوز از آن استفاده نکرده ام. با قرار دادن دوربین بر روی مُد نوردهی دستی (M)، اما تنظیم کردن ایزو بر روی حالت خودکار (Auto ISO)، شما کنترل خود را هم بر دیافراگم و هم سرعت شاتر حفظ کرده، و به دوربین اجازه می دهید تا برای حفظ تعادل نوردهی، ایزو را تنظیم کند. من شخصا دوست دارم بر ایزو کنترل داشته باشم، چون حس می کنم کنترل نداشتن بر آن می تواند تصویر را خراب کند.

این حالت به شما اجازه می دهد تا مطمئن شوید که دیافراگم مورد نظر برای افکت مناسب را دارید، اما در نتیجه ممکن است متوجه نشوید که همانطور که شرایط نور افت پیدا می کند، ایزوی شما به سرعت افزایش می یابد. بدترین چیزی که ممکن است به دست آورید عکسی است که بر روی LCD دوربین شما فوق العاده به نظر می رسد، تا وقتی که به استودیوی خود برمی گردید و متوجه می شوید که عکس نویز دیجیتالی دارد.

با این وجود، عادت خوبِ چک کردن تنظیمات ایزو به طور مرتب در طول عکاسی، به این معنی خواهد بود که این مشکل به وجود نمی آید. با کسب تجربه، شما یاد خواهید گرفت که قرار است چه محدودیت هایی برای شرایط محیطی خاص وجود داشته باشد، قبل از این که ایزو بالا برود.

امتیاز 3.33/5

پرداخت آنلاین

ارسال به سراسر کشور

کارشناسان پاسخگو

ضمانت اصل بودن کالا